Ik wens in 2013 veel vragen....

Vorige week vroeg een vriend aan me wat mijn doelen voor 2013 zijn. Ik keek hem glazig aan... geen idee.
En sindsdien ben ik bezig met 'doelen'. Weet nog het moment jaren geleden dat ik in een brainstorm bijeenkomst op mijn werk vroeg wat het doel was. Nou daar moest ik niet naar vragen want dat deed er niet toe. Ik moest me 'overgeven'. Oké, maar uiteindelijk moet het natuurlijk wel ergens toe leiden. En dat heb ik altijd. Praten is leuk maar ik zal heel gauw de vraag stellen: 'Wat ga je hier nu mee doen?'. Misschien zit die doelgerichtheid wel zo in mijn systeem ingebakken dat ik het niet meer zie.

Waneer iets bereikt?
Op zoek naar mijn doelen kwam ik een wensenlijstje voor 2012 tegen. Zou je ook doelen kunnen noemen.
Een kleine greep eruit:
- Een omgespitte en onkruidvrije groentetuin
- Een opgeruimde schuur
- Een tv-loze avond per week
- Boek uitgeven
- Meer lezingen en workshops geven over Eigen regie en Eigen kracht
- Mijn laptop geordend
- Foto’s van mijn schilderijen op een website
Het leuke van zo'n lijstje is dat ik opeens zie dat ik toch wel wat realiseer. Vooral als ik het zelf in de hand heb. Die tv-loze avond bijvoorbeeld is niet gelukt omdat manlief dat anders ziet. De schuur had ik kunnen opruimen, maar dat heb ik niet gedaan. Daar verschuil ik me achter een 'smoes'. Het zijn vooral de spullen van manlief die me storen en manlief kan dat zelf niet meer opruimen met zijn handicap. En eigenlijk vind ik nog steeds dat hij dat eigenlijk zelf moet doen. Dat schiet niet op dus.
Dat boek kreeg een onverwacht duwtje in de rug en was er opeens zomaar. Zo ging het eigenlijk ook met die schilderijen op een website. Ze zijn nu zelfs te koop via een kunstsite. En op het gebied van 'Eigen regie' ontwikkelt zich van alles. Ik vind het een reuzeboeiend thema, op mijn lijf geschreven.

Niet moeten!
Maar wat nu met die doelen voor 2013? Eigenlijk kom ik erop dat ik me niet wil vastpinnen op iets. Als ik een doel stel dan 'moet' ik iets, en dat werkt niet goed. Lijkt alsof het leven maakbaar is. En als er iets is wat ik de afgelopen jaren heb geleerd, is dat dat niet zo is. Denk je dat het allemaal de goede kant op gaat, gebeurt er opeens iets wat de hele boel totaal op de kop gooit. Of omgekeerd... soms wil ik iets en heb geen idee hoe dat te bereiken, want alles wat ik al geprobeerd heb leidde tot niets. Komt er opeens een vraag of opmerking van iemand uit totaal onverwachte hoek die een nieuwe opening biedt en opeens is het klaar. Dat gebeurt me eigenlijk redelijk vaak. En ja, dat is precies waarom ik me niet wil vastpinnen op een doel. Ik wil vrij zijn om mee te bewegen met datgene wat langskomt en me helpt mijn wensen te realiseren.

Nu begrijp ik het. Het gaat erover hóe ik mijn doelen denk te moeten realiseren. Als ik een doel stel moet ik daar hard aan werken om het te realiseren, maar als ik hetzelfde een wens noem geef ik mijzelf de ruimte om het meer vanzelf te laten ontstaan. Eigenlijk wil ik in alles graag zelf de regie houden omdat dat het meeste voldoening geeft. Dit klinkt heel simpel, maar ik ben niet alleen. Ik leef met mijn lief die ik elke dag op diverse momenten met van alles moet helpen. Die ook erg hecht aan die eigen regie, maar daarbij mijn hulp vraagt. Hij vecht voor zijn plekje in mijn agenda, ik voor een plekje voor mezelf.

Wat wens ik dan voor 2013?
Ik wens veel mooie vragen!
Vragen die mij helpen mijn doel te realiseren.
Mijn doel is: leven in vrijheid voor iedereen!
Dat betekent allereerst een streven naar gelijkwaardigheid en eigen regie.
Da's niet niks, genoeg te doen.

Kom maar op met die vragen, opdat wij ons met elkaar kunnen verbinden in vrijheid!

Op een prachtig nieuw jaar!