Leven: van hoogtepunt naar hoogtepunt en verder!


Tijdens de uitreiking van de Mantelzorg Awards: resultaten van de campagne
De afgelopen week vormde een hoogtepunt van waar ik, waar we de afgelopen jaren zo intensief mee bezig geweest zijn: Het versterken van de waarde van mantelzorg en de eigenwaarde van mantelzorgers. Mochten we op 17 januari aanwezig zijn bij de nieuwjaarsbijeenkomst van de Koning en Koningin, op 24 januari was er de uitreiking van de Mantelzorg Awards. Een idee van Annette Stekelenburg, Marjo Brouns en mijzelf. En nu?
Nieuwjaarsbijeenkomst van de Koning
De uitnodiging voor de nieuwjaarsbijeenkomst van de Koning en Koningin voelde voor mij als grote waardering voor onze inzet voor de emancipatie van mantelzorgers. De koning zei me zelfs: "U doet belangrijk werk." Waarschijnlijk was het slechts een formaliteit maar het doet toch iets met je. Die hele nieuwjaarsbijeenkomst deed iets met me. Je spreekt mensen die je alleen maar kent van TV. De minister president kun je zomaar vertellen dat hij niet voor je moet invullen dat mantelzorgers het zwaar hebben, maar dat het prettiger is als hij vraagt wat je doet en hoe dat is. Hij schakelde ogenblikkelijk en er ontstond een leuk gesprek. Ik heb interessante mensen ontmoet en gesproken. Het was een indrukwekkende bijeenkomst die nog lang nagalmde in mijn hoofd. Ik was er stil van.

Uitreiking Mantelzorg Awards
De winnaars!
Tijd om bij te komen was er niet echt. De voorbereidingen voor de uitreiking van de Mantelzorg Awards een week later slorpten me al snel op. Pers, prijzen, jury, finalisten, TV-opnamen voor Samen Sterk, afstemming met VWS vanwege de uitreiking door de staatssecretaris, presentatie, afstemming met de organisatie van het congres van In voor Mantelzorg, geluidsmensen, fotograven. Je kunt er maar druk mee zijn. Ik heb er vooral van genoten! Het allermooiste vind ik alle aandacht in de media die de verhalen van de finalisten krijgen. TV, radio, landelijke en lokale bladen. Een winnaar die na afloop zegt: Ik heb faalangst, durfde eerst niet te komen, maar nu..... ik vind het geweldig!". Ik vind het fantastisch te zien hoe mensen groeien door deze positieve aandacht.

Kers op de taart
Als kers op de taart was er twee dagen later de inauguratie van Alice de Boer tot bijzonder hoogleraar Sociale ongelijkheid en informele hulp aan de Vrije Universiteit Amsterdam. De inauguratie werd voorafgegaan door een symposium 'Toekomst van de informele zorg' met sprekers die op het onderwerp van de hoogleraar hun licht lieten schijnen. Ik was van tevoren uitgenodigd om op de inleiding van Marjolein Broese van Groenou met als titel 'Mantelzorg: veerkrachtig of weerbarstig' te reageren. Dat deed me extra oplettend luisteren. Wat me gedurende het hele symposium opviel: men had het over mantelzorg, maar het ging behalve bij de presentatie van Kim Putters van het Sociaal Cultureel Planbureau, alleen over mantelzorg aan kwetsbare ouderen. Daarmee wordt een overgrote groep over het hoofd gezien. In mijn ogen zagen ze ook over het hoofd te onderzoeken wat de behoefte van mensen zelf is. En nog een vergeten element: het gebrek aan economische waardering van mantelzorg als stressfactor. Ik deed er mijn mond over open. En... dat werd als welkome aanvulling ontvangen. Ook professoren en hoogleraren hebben zo hun blinde vlekken ;-)

Van gerichtheid op hulp en zorg naar het Leven als uitgangspunt.
Ik zie het als mijn kwaliteit dat ik de dingen vanuit een onafhankelijk standpunt kan beschouwen en benoemen. Ik bekijk de dingen vanuit de totale mens, altijd op zoek naar kwaliteiten in plaats van gebreken. Wat voor de één een gebrek is, blijkt voor de ander een kwaliteit. Vaak is het maar net hoe je er naar kijkt. Wij hebben als maatschappij een gebrek.... we kijken naar dat wat afwijkt van 'het normale' en proberen dat weer 'normaal' te maken. Maar... als we nou eens kijken naar de kwaliteiten van het niet normale?
Mijn conclusie van het bovengenoemde congres was... als je mantelzorg als economische factor beschouwt en als verrijking van het leven van betrokkene ziet, zou het 'probleem' mantelzorg wel eens heel gauw opgelost kunnen zijn.

Ik ben vanaf nu geen mantelzorger meer. Ik blijk met mijn kijk op de mens en het leven van waarde om zelfs hoogleraren en professoren te helpen hun blik te verruimen. Los van instituties, los van vastlopende systemen, los van labels, voel ik me vrij om anderen te helpen om MENS te zijn.
Samen met Annette Stekelenburg en Marjo Brouns heb ik daarvoor een vorm bedacht die ieder zal verrassen.

NB.
Verhalen van genomineerden van de Mantelzorg Awards zijn vanaf zaterdag 4 februari te zien in het programma Samen Sterk, op SBS 6. Uitzendingen zijn op zaterdag om 16.30 uur en op zondag is de herhaling om 12.00 uur.

De winnaars van de Mantelzorg Awards staan op de website. Het persbericht is hier te lezen.







Reacties