Mijn moment van 2013: "We hebben meer Cora's nodig!"
Jarenlang voelde ik me af en toe een roepende in de woestijn. Ik zag als adviseur voor diverse overheidsorganisaties hoe medewerkers concessies deden aan hun eigen waarheid en deskundigheid om de wethouder, de gedeputeerde of de minister te laten scoren. Mensen leverden hun passie in om in het systeem van de overheid te kunnen functioneren. Dat smoren van die passie in mensen ging me aan het hart. Ik wilde ambtenaren stimuleren hun mond open te doen, om eerlijk te zijn naar de burgers. Maar .... ze bleken vaak hun baan te verkiezen boven 'eerlijkheid'. Ik was vooral 'stoorzender'. Door een herseninfarct van mijn partner in 2009 kwam ik in de wereld van de gezondheidszorg. Een wereld waar voor patiƫnten en hun naasten bedacht wordt wat goed voor ze is. Mijn man kon in het ziekenhuis vanwege de beademing niet spreken, maar wist zelfs zonder dat duidelijk te maken dat hij wel degelijk een eigen wil had. Hij liet zich eigenlijk nog steeds de mond niet snoeren. En ook ik