Op zoek naar wat wél helpt
Voor mij was 2016 een jaar vol beweging. Het begon ermee dat mijn gewrichten pijnlijk en op sommige plaatsen gezwollen waren. Mijn spieren deden pijn en ik kon nog geen doos tillen, geen snoeischaar samenknijpen. Ik zag onze toekomst niet heel rooskleurig, want hoe moest ik nog die rolstoel in en uit de auto pakken, Wim helpen met zijn schoenen, of hem ondersteunen met de kleine stukjes lopen? De huisarts had een complete bloedtest laten uitvoeren... niets aantoonbaars, ook geen reuma. Maar ik had wel last. "Je wordt gewoon ouder", zei de huisarts. Ondertussen ging ik aan de gang met vitamines en mineralen en ik stopte met snoepen en koekjes eten. Begin december in de tuin van mijn moeder Aan het begin van het jaar hadden we een bijeenkomst van de roeiclub. Tranen liepen over mijn wang, want ik had al meer dan een half jaar niet kunnen roeien. Er was wel betrokkenheid van mederoeiers en ééntje suggereerde juist te gaan doen wat ik zelf had uitgesloten. "Ga skiffen