Cora Postema

Vorige week kwam fotograaf Inge van Mill hier foto's maken van Wim en mij. Thema: 'Emancipatie en mantelzorg'. Tja, ik moest wel even nadenken over die combinatie en mijn rol daarin, maar het klopt wel degelijk. 't Is maar net hoe je kijkt. Sinds ik de rol van 'mantelzorger' op me nam hebben we vaker als fotomodellen mogen optreden als het over mantelzorg ging. Meestal Wim en ik samen, soms ook alleen. De foto's zijn steeds mooi, maar ook telkens heel anders. Ik zie steeds een andere versie van mezelf. Soms voel ik me meer thuis bij de ene versie, dan weer bij de andere....  Toen ik in januari de meer zakelijke foto's zag die de fotograaf van het FD van me maakte, dacht ik... ja, dat past me nu wel weer. Maar dan zie ik de foto's van Inge van vorige week.... en dan denk ik, dit ben ik ook. En wat mooi eigenlijk. Maar ben ik dan steeds weer een ander? Allemaal anders Wat me opvalt bij die beroepsfotografen is dat ze allemaal anders werken. De één k...

De afgelopen tijd zat ik in een crisis. Mijn allergie tegen alles wat met gezondheidszorg te maken had, nam steeds grotere vormen aan. Ik kon er niet meer over lezen of horen. Tweets las ik niet meer, TV-uitzendingen over zorg meed ik en om zorgprofessionals liep ik met een grote boog heen. Ik meende ze van verre te herkennen aan hun blik en houding…. ‘zorgelijk’. Het woord mantelzorg kon ik helemaal niet meer verdragen. Als ik weer een serie prachtige foto’s op de Facebookpagina van mijn dochter voorbij zag komen, liepen de tranen over mijn wangen. Toen ik vervolgens ook nog gevraagd werd om deel te nemen in de expertgroep van de Stichting Family Centered Intensive Care (FCIC) waren mijn tranen niet meer te stoppen. Tijd voor zelfonderzoek! Beperking Mijn dochter is op weg van Amersfoort naar Santiago de Compostella. Elke dag plaatst ze een serie foto’s op Facebook. Die foto’s en haar verhalen raken iets in me diep van binnen. Eerst had ik dat nog helemaal niet, maar de behoefte...