Bevrijd uit de coronastress

Corona kruipt in je of je het nu hebt of niet. Het doet iets met ons allemaal. 

Ik houd van chaos want ik schep graag structuur. Alleen was de chaos me nu even te groot. Ik werd boos, ik begreep niet meer waarom mensen doen wat ze doen, of wat ze niet doen. Ik ben op zoek naar de nuance maar de wereld lijkt alleen nog maar in zwart-wit te denken. Je bent voor of je bent tegen. Ik ben geen van beide, ik wil het zwart en het wit doorgronden, ik wil veelkleurigheid! Ik durfde me nog nauwelijks te uiten, of een vraag te stellen. Lang geleden was ik zo; Naar binnen gekeerd, ongelukkig en eenzaam. Dat zal me toch niet weer gebeuren?

De kunst van creëren

Gelukkig schijnt de zon. Die ochtend loop ik even naar mijn overbuurvrouw om een 'bakkie te doen'. Al koffiedrinkend bespreken we de toestand in de wereld en ze zegt:"Ik heb een boekje van Jonash, die schrijft hier al over in 2007. In het boek 'De kunst van creëren' beschrijft hij eigenlijk hoe je jezelf in deze chaos weer richting kunt geven. Het helpt je weer te geloven in jezelf, je kansen en je eigen kracht." Ze haalt het boekje voor me uit de kast. Ik begin er nog dezelfde middag in te lezen en de volgende dag heb ik het al uit en voel ik me helemaal rustig. 

In het boek vertelt Jonash over zijn eigen creatieproces. Hem was verteld dat we kunnen creëren wat we willen als we eerst onze oude programma's opruimen. Dat opruimen is waar we nu met elkaar in lijken te zitten. Vervolgens komt dan de vraag: "Wat wil je creëren, wat is je doel?" Om voor jezelf die vraag te beantwoorden zitten nou net al die oude programma's in de weg. Het loslaten van die oude programma's maakt je bang. Maar het beantwoorden van de vraag wat je in essentie wilt bijdragen aan de wereld, heb ik als bevrijdend ervaren. 

Wie ben je en wat wil je?

Het is eigenlijk heel simpel. Carola Schouten sprak in het tv programma Zomergasten de wens uit om gezien te worden voor wie ze is. "En wat wil je dan zijn?" vroeg Janine Abbring haar. "Ik wil bovenal een goede moeder zijn", antwoordde Carola Schouten. Ik schoot vol van zoveel eenvoud. En ik geloof dat het zo eenvoudig is. We hebben het leven zo verschrikkelijk ingewikkeld gemaakt, dat wat we in essentie zijn en willen bijdragen helemaal uit het oog zijn verloren. 

De vraag bracht mij bij mijn essentie. Ik ben moeder en binnenkort oma. Ik ben een ontdekkingsreiziger, voortdurend op zoek naar de betekenis van wat ik meemaak, wat ik zie. Op zoek naar wat dat zegt over mij en de relatie tot de ander, tot mijn omgeving. Op die manier word ik mezelf bewust, kan ik steeds beter de leiding nemen over mijn leven. Kan ik vrij zijn en vanuit die vrijheid een bijdrage leveren aan de wereld. 

Vrijheid

En... die vrijheid gun ik iedereen. Mijn bijdrage aan de wereld zie ik dan ook als die van een bevrijder. En dat bevrijden doe ik door het delen van mijn 'reiservaringen'. Schrijvend, vertellend, schilderend, fotograferend, filmend, met klanken. 

Met het delen van mijn 'reiservaringen' wil ik anderen uitnodigen of inspireren om ook op reis te gaan. Op reis naar binnen, om de boodschap van hun hart te leren kennen en te leven. 

Feitelijk is dit al wat ik doe, maar ik was me er nog niet in deze mate van bewust. Opeens krijgen mijn 'producten' meer waarde. Het woord 'Hartekunst' kwam in me op. Ik creëer HARTEKUNST. Hoe mooi is dat? 

De domeinnaam hartekunst.nl bleek nog vrij en ik begon meteen met het maken van een website om mijn verzameling hartekunst te kunnen laten zien. Het maken van die website alleen al zie ik als hartekunst. Het werkte zeer bevrijdend. 

Corona is er nog wel, maar heeft me niet meer in de greep. Ik heb mezelf en de rust weer hervonden. Voor mijn gevoel op een ander level. De verschillende uitingsvormen van mijn hartekunsten zijn nu beter herkenbaar.

In ieder geval op http://www.hartekunst.nl

"Hartekunst is bevrijdend"