Mijn anarchistje

Als je de krant leest lijkt het alsof alles nu stilstaat omdat onze regering demissionair is. Het anarchistje in mij denkt hier natuurlijk anders over. Die zegt: "Mensen stel je niet zo afhankelijk op, trek gewoon je eigen spoor". Maar dat eigen spoor trekken zijn velen van ons niet meer gewend. We schoppen liever aan tegen datgeen wat er voor ons bedacht is, dan dat we zelf de handen in elkaar slaan en zeggen.... "Zo gaan wij het met elkaar doen". Dan moet je lef tonen, elkaar vertrouwen en elkaar wat gunnen. Niet simpel, maar wel een prachtige uitdaging.
Gisteren las ik hoe onder andere door de vele verschillende geldstromen innovaties in de zorg heel erg moeizaam tot stand komen. Innovaties vragen vaak om andere (samenwerkings)verbanden, waarbij de schotten tussen de geldstromen juist belemmerend werken. Zie:
http://www.skipr.nl/actueel/complexe-procedures-nekken-zorginnovatie-51503.html
Dus niet het doel staat voorop, maar het volgen van de geldstroom/procedure is bepalend voor hoe de dingen gaan. Een afhankelijke opstelling van hoe in Den Haag het geld verdeeld wordt draagt dus niet bij aan kwalitatieve verbetering. Wél aan het instandhouden van het principe van verdeel en heers.
Gelukkig ziet vandaag ook een zorgkenner de kans om eens zelf initiatief te nemen. Zie:
http://www.skipr.nl/blogs/elk-nadeel-heb-z-n-voordeel-51550.html

In je eigen kracht geloven en daar naar handelen is nog niet zo simpel. Daarom schrijf ik rustig verder over mijn eigen worsteling daarmee.