Hopeloos verwarrend!

Maar toch....
We verzonnen dat we positieve voorbeelden wilden laten zien van mantelzorg. Situaties waarin duidelijk wordt waar je je als mantelzorger mee geholpen voelt en door wie. Verhalen over wat er allemaal niet goed gaat, de eindeloze bureaucratie en ogenschijnlijke onwil van mensen zijn er te over. Maar waar zijn de verhalen over dat het goed gaat, dat je je geholpen voelt? Waar je energie van krijgt? We bedachten dat we als mantelzorger graag de mensen die ons helpen in het zonnetje wilden zetten, dat deze mensen wat ons betreft een Award verdienen. En ja, hoe noem je dan zoiets? Wij noemden het een Mantelzorg Award. En dat blijkt verwarrend....

Kan het beter?
Op zoek naar een alternatief liepen we hopeloos vast. Vooral omdat we wilden benoemen waar het om gaat en in welke context. Die van een mens die langere tijd te maken heeft met een ziek of gehandicapt familielid en zich (mede) verantwoordelijk voelt voor de zorg voor die persoon. En eigenlijk is het natuurlijk allemaal heel gewoon dat we voor elkaar zorgen en dat we daarmee net zo lang doorgaan als we kunnen. Dat de overheid het als haar taak ziet mensen te ondersteunen die het niet meer redden is prachtig. Maar...  hoe redden die mensen zich die niet bij hun gemeente aankloppen om steun? En hoe noem je die mensen dan die zichzelf ook geen mantelzorger noemen?
We begrijpen steeds beter dat het woord mantelzorger toch nog bestaat, hoe vaak er ook wordt gesuggereerd het te vervangen door iets beters. Het lijkt er niet te zijn.

Mantelzorgers bepalen
Mantelzorgers die een Award uitreiken is natuurlijk ook verwarrend in een wereld waarin men vindt dat het juist de mantelzorgers zijn die een beloning verdienen voor hun tomeloze inzet voor hun naaste. Dit gaat voorbij aan het feit dat in principe alleen de ontvanger van de mantelzorg degene is die over de kwaliteit van de geboden mantelzorg kan oordelen. Een gemeente die mij als mantelzorger waardeert? Hoe weten ze dat ik goed voor mijn man zorg? Misschien knuffel ik hem wel dood. Misschien waardeert mijn man wel juist diegene die er voor zorgt dat ik hem niet doodknuffel.
En eerlijk gezegd... waardeer ik diegene ook die ervoor zorgt dat ik over de juiste kennis beschik om te kunnen zorgen, die me met raad en daad bijstaat als ik het even niet meer weet. Of die er gewoon is op het moment dat het nodig is. Zo iemand, die verdient dus wat mij betreft een Mantelzorg Award, omdat hij/zij bijdraagt aan de kwaliteit van de mantelzorg.

Waarom dan toch?
We willen mantelzorgers helpen. Helpen om serieus genomen te worden, helpen met inspirerende voorbeelden, helpen om hun zelfvertrouwen te vergroten, helpen om zelf te kunnen kiezen door wie ze zich laten helpen, helpen om zelf na te denken, helpen om zichzelf bewust te worden. We willen ze helpen om bewust te worden door wie ze zich wél geholpen voelen. We willen ze helpen hun stem te laten horen. We willen mantelzorg mogelijk maken voor wie dat wil.

Herwaardering
En die verwarring?  Die hoort bij het loslaten van bestaande ideeën, bij het opnieuw bekijken van je situatie. Waarom vind je eigenlijk dat mantelzorgers zo bijzonder gewaardeerd moeten worden?
Hoe waardevol vind je jezelf? Mag je jezelf wel waarderen? Mag iemand jou waarderen met een Mantelzorg Award?
www.mantelzorgawards.nl


Reacties

  1. Ben het volmondig met je eens: enerzijds is waardering voor het werk dat mantelzorgers doen hoogst nodig, anderzijds laat de wijze waarop dit is gedaan tot dusverre te wensen over. Gelukkig bestaan er nog organisaties die zich richten om mensen die dierbaren van mantelzorg tijdelijk te ontzorgen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten