Paarse krokodillen bestrijd je met humor en vertrouwen!

Gisteren was ik op het levensfeest van Niels Schuddeboom ter gelegenheid van zijn naderende einde. Niels, jonge vader, al vanaf zijn geboorte gehandicapt, heeft nu ook, of weer, kanker. Levensverlenging lijkt de behandelmethode, genezen kan niet meer. Niels besluit het onderste uit zijn levenskan te halen en organiseert een groots feest; zijn 'last lecture'. In no time is het feest georganiseerd, met Niels als regisseur.

Het werd een feest met zo'n 500 gasten die allemaal taart mee brachten om te delen. Overvloed! Iedereen leek goed gemutst, gehandicapt of niet en zelfs de allerkleinsten jengelden niet. Helemaal passend bij Niels die het leven en de paarse krokodillen positief benadert. Hij gaf een lesje 'omgaan met institutionele tegenwerking'. De lachsalvo's gingen door de zaal. Humor bleek dan ook de grootste remedie.

Humor!
Ik moet zeggen, ik had het wel even nodig. Een dosis schaterlach van een doodzieke jonge vader als tegengif tegen mijn eigen 'zwartkijker' die elke herfst toch weer de kop op lijkt te steken.
Vorige week ging die zwartkijker even met me aan de haal. Zwartkijkers lijken in de media namelijk veel meer aandacht te krijgen dan optimisten. En zo schreef ik een persbericht over mantelzorg in de lijn van mijn vorige blog. Nog erger eigenlijk. Gelukkig bereikte het nooit de pers.

Niels laat zien hoe je met humor meer bereikt dan met hopeloos geschreeuw om aandacht. Hij maakt bureaucraten wakker, laat ze zweten om het wél mogelijk te maken. Hij wil daarmee ook voor anderen meer mogelijk maken door vermindering van 'paarse krokodillen'.
En zo kon het gebeuren dat het ministerie van VWS een Award naar hem heeft vernoemd. De 'Shakingtree Award'. Bedoeld om door te geven aan mensen die beleidsmakers en anderen in de zorg weten wakker te schudden, om weer te gaan zien waarvoor ze het doen. Voor mensen! Mét humor.

Shakingtree Award
Niels kreeg de eerste Award uitgereikt door Erik Gerritsen van VWS. Niels mocht hem geven aan iemand die zijn opschuddende werk voortzet, ook als hij er vroeg of laat tussenuit piept. Hij noemde twee gerenommeerde namen in zijn aanloop naar de vernoeming van degene die het zou worden. Mijn hart begon te bonken, ik voelde hem aankomen.... het werd mijn dierbare medestrijder Annette Stekelenburg. Zij heeft hem zó verdiend!
Annette die me vorige week nog vertelde dat we gewoon geduld moeten hebben. Dat het allemaal wel goed komt. Niet om te sussen, maar vanuit een diep vertrouwen in het goede.

Opgeschud
Ik ben er weer. Bij mezelf. Met grote dank aan Niels, aan Annette en Erik Gerritsen. Erik Gerritsen die als secretaris generaal bij VWS grote jacht maakt op paarse krokodillen. Met als belangrijkste wapens: humor en vertrouwen.


Reacties

  1. https://youtu.be/YEukilTi9sk
    Shake that tree, baby!
    Alle vertrouwen dat het goed gaat komen...uiteindelijk...na het vermorzelen van een paarse krokodil her en der...;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten