Op weg naar de hemel

het Nutshuis

Op een regenachtige dag in november heb ik een afspraak met Annemiek Schut en Marit Verdult van Woonz.nl in het Nutshuis in Den Haag. Een voormalige bank die omgebouwd is tot verzamelgebouw voor maatschappelijke activiteiten en organisaties. 
We drinken koffie in het cafe met uitzicht op de binnentuin. De parkeergarage aan de achterkant is met plantengroen bekleed en vormt een bijna natuurlijke wand. Ik vind de tuin druilerig prachtig en ervaar de rustgevendheid er van. Ook binnen is er een groene wand. 

Groen
Annemiek stelt Marit aan me voor als 'het groene kantoorvrouwtje', waarop ik lachend antwoord dat ik 'het tuinmeisje van het hospice' ben. De toon is gezet.

de binnentuin

Woonz biedt een online platform waarop senioren hun keuzes kunnen maken om te wonen met zorg en services zoals dat bij hen past. Om te kunnen blijven leven zoals ze dat zelf willen. Met eigen regie. 

Leven zoals je dat zelf wilt, tot het einde... 
Leven volgens je eigen natuur.

We hebben elkaar gevonden en gaan samen verder op de weg van dat wat we zelf willen in plaats van dat wat het systeem het beste voor ons vindt. 

Open de kluis!

Als ik naar de uitgang zoek verdwaal ik in het voormalige bankgebouw. Opeens sta ik voor de kluis. Laat die kluis zich nu maar openen!

Op weg naar huis komt een prachtig lied tot me. Het is Gabriella's song uit de film 'As it is in heaven'.
In die film konden mensen, die in eerste instantie min of meer waren afgeschreven en 'verbannen' naar een woonoord ver weg, onder de juiste begeleiding fantastisch zingen. Ze hervonden hun eigen waarde, ze kwamen weer tot leven. Dat raakte me toen ik jaren geleden de film zag. Nu raakt het lied me nog steeds. Als ik de vertaling van de tekst op zoek kan ik alleen maar stil zijn. Zo treffend!


Gabriella’s Lied (luister door hierop te klikken)

Vanaf nu is mijn leven van mij
ik heb maar zo’n korte tijd op deze aarde gekregen
en mijn verlangen heeft me hier gebracht.

Met alles wat mij ontbrak, en wat ik heb gekregen
Het is in ieder geval de weg die ik verkoos
Mijn vertrouwen was eindeloos,
en toonde mij een klein stukje
van de hemel die ik nooit vond.

Ik wil voelen dat ik leef
al de tijd die ik heb
zal ik leven, zoals IK wil
wil ik voelen dat ik leef,
in de wetenschap dat ik goed genoeg was

Ik ben nooit vergeten wie ik was
Ik heb het slechts in me laten slapen
Misschien had ik nooit een keuze –
behalve dan de wil om te leven.

Ik wil gelukkig leven,
Omdat ik ben wie ik ben.
Sterk en vrij kunnen zijn
zien hoe de nacht de dag tegemoet gaat.
En de hemel waarvan ik geloofde dat die er was
zal ik daar ergens vinden.
Ik wil voelen dat ik mijn leven geleefd heb
zoals ik wil