2030: 'Lang leve de gezondheidspolitie'

Van angst naar kans!

De ontwikkelingen die ik in mijn blog van eergisteren over de medische dictatuur vreesde, blijken nog veel sneller te gaan dan ik dacht. Een dag later hebben we al een persconferentie waarin de Minister van volksgezondheid aankondigt dat we weer vrijheid kunnen krijgen via een app die ons waarschuwt voor besmetting. Vannacht verdween mijn angst voor de medische dictatuur.  Vanochtend lag ik met manlief in bed te fantaseren over de toekomst.

De kansen van het verzamelen van gezondheidsdata

Die apps daar komen we niet onderuit. Het begint met het testen van iedereen op corona en de aanwezigheid van antistoffen. Het wordt allemaal geregistreerd in onze persoonlijke app. Het geeft zelfs wel een veilig gevoel te weten of je het hebt gehad of niet. Of je bij een besmet iemand in de buurt bent (geweest) of niet. Het vergroot je vrijheid om corona te hebben gehad. De mensen die het hebben gehad kunnen nu goed worden ingezet in beroepen waar je veel kans loopt op besmetting. De zorg voorop. Sommige beroepen blijken opeens 'overbodig'.
Maar als we eenmaal op het pad van persoonlijke apps met corona gegevens zijn beland, is het gemakkelijk om daar ook andere gezondheidsgegevens te verzamelen. Allemaal voor je eigen bestwil, het beter kunnen bewaken van je gezondheid.
Zo kunnen onderzoekers ontdekken dat bepaalde groepen erger ziek worden dan andere. Obesitas, diabetes, hart- en vaatziekten blijken allemaal aantoonbaar bij te dragen aan de ontvankelijkheid voor complicaties bij een virusinfectie, zoals corona. Dan blijkt ook dat deze ziekten meer voorkomen bij mensen met een minimaal inkomen. Naast de ontwikkeling van een vaccin, wordt nu nagedacht over het aanpakken van de bron van deze steeds weer opkomende virussen, die oorspronkelijk bij dieren voorkomen en op een goed moment overgaan op de mens.

Men ziet dat het risico op het krijgen van heftige complicaties bij corona of aanverwante virussen afhankelijk is van:
-  basisgezondheid
-  de sociale status en inkomen
-  intensieve veehouderij en landbouw
-  bevolkingsdichtheid
Dat biedt aangrijpingspunten voor de toekomst.

Hoe ziet gezondheid en kwaliteit van leven eruit in 2030?

Basisgezondheid
Ter verbetering van de basisgezondheid hebben mensen meer kennis nodig van de werking van het menselijk lichaam en de invloed van voeding, beweging, omgevingsprikkels, verontreinigingen in de leefomgeving en meer. Gezondheidskunde wordt een belangrijk vak op school. Het gezondheidsbewustzijn van de bevolking neemt toe. Industrieën springen daar handig op in. Ze produceren gezondere producten in minder verontreinigende productieprocessen. De overheid stimuleert dit. Ongezonde producten worden duurder, verontreinigende industrieën worden gesaneerd. Ook de intensieve landbouw.
Dit bewustwordingsproces van de bevolking wordt ondersteund door apps waarin ieder zijn gezondheidsinformatie min of meer verplicht bijhoudt. Die data maakt het mogelijk op maatschappelijk niveau de invloed van bepaalde zaken op de volksgezondheid te meten.
De invloed van medicijnen wordt nu breed beschikbaar. Zowel in positieve als negatieve zin. De bijwerkingen worden duidelijker. Het leidt tot veel minder medicijngebruik.We ontdekken weer wat we zelf kunnen bijdragen aan onze gezondheid. We gaan vaker naar buiten voor een wandeling of onze Taichi of Qigong oefeningen. We consumeren minder suiker en minder vlees, kweken onze eigen groenten en gezondheidskruiden. Dokters raadplegen we nog slechts voor als we er zelf echt niet meer uitkomen. De zorg voor gezondheid is niet meer exclusief voor de 'zorgsector', maar is een verantwoordelijkheid voor ons allemaal geworden. We hebben er meer kennis over en meer tijd om voor onszelf en elkaar te zorgen.

Sociale status en inkomen
We onderkennen hoezeer armoede bijdraagt aan slechte gezondheidsomstandigheden voor mensen.
Tijdens de coronacrisis is op steeds grotere schaal door de overheid een bijdrage geleverd aan het inkomen van de bevolking. De link naar een basisinkomen werd al snel gelegd. Vanwege de vermindering van (financiële) stress en de manier waarop dit de maatschappelijke rust bewaart, ziet men de voordelen voor de kwaliteit van leven voor iedereen. Alle mensen kunnen nu verzekerd zijn van een bestaansrecht. Geld heeft sowieso een andere rol gekregen. Er heeft een herwaardering plaatsgevonden. Wat bijdraagt aan gezondheid wordt meer gewaardeerd. Dat wat gezondheid schade brengt (zoals vervuiling, afval, geluid, straling) wordt via financiële heffingen van de overheid steeds verder teruggedrongen of verboden.

Intensieve veehouderij en landbouw
Via de gezondheidsdata die via de apps verzameld wordt, wordt nu duidelijk aangetoond wat bijdraagt aan gezondheid en wat niet. Zichtbaar wordt welke dieren of andere levende wezens zoals insecten, bacteriën, bijdragen aan op mens overdraagbare ziekten en welke niet. Dit verandert onze relatie tot dieren. Sommige houden we ver van ons vandaan, maar van andere ontdekken we onze afhankelijkheid. Bacteriën die we nodig hebben voor onze gezondheid, de functie van organismen tot elkaar, we ontdekken het steeds meer. Door de extensivering van de landbouw is er weer ruimte voor natuurlijk evenwicht in de bodem, in het water, in onze leefomgeving. De vermindering van het gebruik van bestrijdingsmiddelen vanwege het negatieve effect ervan op onze gezondheid, leidt tot herwaardering van natuurlijk evenwicht. Mensen hebben steeds meer een tuin voor eigen voedselproductie en rust. We komen steeds meer in balans met onszelf en onze leefomgeving.

Bevolkingsdichtheid
Zo dicht op elkaar leven als we deden in grote steden is op zijn retour. De besmettingskans is er groter omdat mensen er dicht op elkaar leven. De 1,5 m afstand die we tot elkaar moesten houden om besmetting met het coronavirus te voorkomen heeft tot veel verandering in de ruimtelijke inrichting van openbare ruimte geleid. We zijn ons meer gaan verspreiden. Steeds meer mensen hebben er voor gekozen om buiten de steden te gaan wonen. Werken doen we veel meer van thuis, dus de noodzaak om elke dag naar een kantoor in de stad te gaan is er steeds minder. We treffen elkaar meer en meer buiten en zijn vanwege het beeldbellen veel efficiënter gaan vergaderen. Omdat de intensieve landbouw en veehouderij sterk is verminderd is er meer ruimte gekomen voor wonen en leven op het platteland met gemeenschappelijke voedselproductie.  De krimpregio's zijn compleet verjongd.

Controle van gezond gedrag
Mensen ervaren weer zingeving, hebben weer tijd voor elkaar. Vervuilende industrie en armoede bestaat bijna niet meer.  Criminaliteit is daardoor sterk afgenomen. Mensen hebben weer oog voor elkaar omdat ze zich bewust zijn dat de gezondheid van iemand anders ook bijdraagt aan die van jezelf. En omgekeerd. We houden elkaar op positieve wijze weer in de gaten. Politie krijgt een andere rol. Ze controleert gezond en duurzaam gedrag!

En klimaat, milieu, fosfaat, CO2?
Dat is bijna geen probleem meer omdat het zich 'vanzelf'
heeft opgelost.