Visie op het leven na corona in 2030

Weijland

Nu we corona een beetje onder controle lijken te hebben en de maatregelen om verspreiding van het virus te voorkomen als steeds beperkender ervaren, wordt de roep om een visie voor de toekomst duidelijker. Een toekomst waar we ons bewuster zijn van de dreiging van een onvoorspelbaar virus. Doorgaan op de manier waarop we leefden wordt door steeds meer mensen als ongewenst en als slecht voor onze gezondheid gezien. Moeten we niet aan het werk om onze weerstand tegen dergelijke ziektes te verbeteren? Welke factoren zijn van invloed op het krijgen van bijvoorbeeld corona of andere virusinfecties?

Laat invloed op gezondheid leidend zijn voor de economische waardering van activiteiten en producten!


Er komen nu al onderzoeken naar de verbanden tussen corona en bijvoorbeeld luchtkwaliteit, algehele gezondheid en andere ziektes, woon-en leefsituatie, intensieve veehouderij en meer. De mogelijkheden om data te onderzoeken en verbanden te leggen waar eerder niet naar werd gekeken, zijn groot.
En misschien wel het allerbelangrijkste: Corona heeft aangetoond dat we onze gezondheid boven alles stellen. Opeens bleek er van alles mogelijk wat eerder niet voor mogelijk werd gehouden, allemaal om te voorkomen dat veel (kwetsbare) mensen zouden sterven.  Als het ons persoonlijk kan raken worden kosten noch moeite gespaard. Ik zie hierin een belangrijk aanknopingspunt om op door te bouwen. Onze gezondheid als leidend motief voor de toekomst. Een prachtig punt van herwaardering van wat we belangrijk vinden in het leven. Laten we dat eens doorvertalen in alles.
Laten we bij alles de vraag stellen: 'Wat draagt dit bij aan onze gezondheid?' en op basis daarvan bijvoorbeeld de prijs, belasting of beloning bepalen.

Al in 1948 door de WHO gedefinieerd: "Gezondheid is een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk welzijn en niet slechts de afwezigheid van ziekte of andere lichamelijke gebreken."

Nog mooier is de definitie van Machteld Huber en het Instituut voor Positieve Gezondheid:

'Gezondheid als het vermogen zich aan te passen en een eigen regie te voeren, in het licht van de fysieke, emotionele en sociale uitdagingen van het leven’

We gaan zien dat het risico op het krijgen van heftige complicaties bij corona of aanverwante virussen afhankelijk is van:
-  basisgezondheid
-  de sociale status en inkomen
-  intensieve veehouderij en landbouw
-  bevolkingsdichtheid
Dat biedt aangrijpingspunten voor de toekomst.

Hoe ziet gezondheid en kwaliteit van leven eruit op weg naar 2030?

Basisgezondheid

Ter verbetering van de basisgezondheid hebben mensen meer kennis nodig van de werking van het menselijk lichaam en de invloed van voeding, beweging, omgevingsprikkels, verontreinigingen in de leefomgeving en meer. Gezondheidskunde wordt een belangrijk vak op school. Het gezondheidsbewustzijn van de bevolking neemt toe. Industrieën springen daar handig op in. Ze produceren gezondere producten in minder verontreinigende productieprocessen. De overheid stimuleert dit. Ongezonde producten worden duurder, verontreinigende industrieën worden gesaneerd. Ook de intensieve landbouw.
Dit bewustwordingsproces van de bevolking wordt ondersteund door apps waarin ieder zijn gezondheidsinformatie zelf bijhoudt. Die data maakt het mogelijk op maatschappelijk niveau de invloed van bepaalde zaken op de volksgezondheid te meten. Gezondheid wordt weer iets van onszelf en niet meer exclusief van de medische wereld. We zien gezondheid niet langer als het ontbreken van ziekte, maar in volle breedte van het leven, zoals al in 1948 door de WHO gedefinieerd: "Gezondheid is een toestand van volledig lichamelijk, geestelijk en maatschappelijk welzijn en niet slechts de afwezigheid van ziekte of andere lichamelijke gebreken." Of nog liever als: Het vermogen zich aan te passen en een eigen regie te voeren, in het licht van de fysieke, emotionele en sociale uitdagingen van het leven. 
De kennis van de invloed van medicijnen wordt nu breed toegankelijk. Zowel in positieve als negatieve zin. De bijwerkingen worden duidelijker. Het leidt tot veel minder medicijngebruik.We ontdekken weer wat we zelf kunnen bijdragen aan onze gezondheid. We gaan vaker naar buiten voor een wandeling of onze Taichi of Qigong oefeningen. We consumeren minder suiker en minder vlees, kweken onze eigen groenten en gezondheidskruiden. Dokters raadplegen we nog slechts voor als we er zelf echt niet meer uitkomen.

De zorg voor gezondheid is niet meer exclusief voor de 'zorgsector', maar is een verantwoordelijkheid voor ons allemaal geworden. We hebben er meer kennis over en meer tijd om voor onszelf en elkaar te zorgen.

Sociale status en inkomen

We onderkennen hoezeer armoede bijdraagt aan slechte gezondheidsomstandigheden voor mensen.
Tijdens de coronacrisis is op steeds grotere schaal door de overheid een bijdrage geleverd aan het inkomen van de bevolking. De link naar een basisinkomen werd al snel gelegd. Vanwege de vermindering van (financiële) stress en de manier waarop dit de maatschappelijke rust bewaart, ziet men de voordelen voor de kwaliteit van leven voor iedereen. Alle mensen kunnen nu verzekerd zijn van een bestaansrecht. Geld heeft sowieso een andere rol gekregen. Er heeft een herwaardering plaatsgevonden. Wat bijdraagt aan gezondheid wordt meer gewaardeerd. Dat wat gezondheid schade brengt (zoals vervuiling, afval, geluid, straling) wordt via financiële heffingen van de overheid steeds verder teruggedrongen of verboden.

Mensen zijn verzekerd van genoeg middelen om een gezond leven te kunnen leiden.

Inmiddels verscheen op 3 mei een advies van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving wat hier mooi bij aansluit. '(Samen) leven is meer dan overleven.'

Veehouderij en landbouw, voedselproductie

Hortus Populus

Via de gezondheidsdata die meer en meer voor iedereen beschikbaar komt en de verbanden die worden gelegd over oude sectorgrenzen heen, wordt nu duidelijk aangetoond wat bijdraagt aan gezondheid en wat niet. Zichtbaar wordt welke dieren of andere levende wezens zoals insecten, bacteriën, bijdragen aan op mens overdraagbare ziekten en welke niet. Dit verandert onze relatie tot dieren. Sommige houden we ver van ons vandaan, maar van andere ontdekken we onze afhankelijkheid. Bacteriën die we nodig hebben voor onze gezondheid, de functie van organismen tot elkaar, we ontdekken het steeds meer. Door de extensivering van de landbouw is er weer ruimte voor natuurlijk evenwicht in de bodem, in het water, in onze leefomgeving. De vermindering van het gebruik van bestrijdingsmiddelen vanwege het negatieve effect ervan op onze gezondheid, leidt tot herwaardering van natuurlijk evenwicht. Mensen hebben steeds meer een (gemeenschappelijke) tuin voor eigen voedselproductie en rust.

We komen steeds meer in balans met onszelf en onze leefomgeving. 

Ter onderbouwing van de noodzaak een artikel van Follow the Money: De epidemie na Q-koorts en corona zal ons weer overrompelen

Bevolkingsdichtheid

Zo dicht op elkaar leven als we deden in grote steden is op zijn retour. De besmettingskans is er groter omdat mensen er dicht op elkaar leven. De 1,5 m afstand die we tot elkaar moesten houden om besmetting met het coronavirus te voorkomen heeft tot veel verandering in de ruimtelijke inrichting van openbare ruimte geleid. We zijn ons meer gaan verspreiden. Steeds meer mensen hebben er voor gekozen om buiten de steden te gaan wonen. Werken doen we veel meer thuis, dus de noodzaak om elke dag naar een kantoor in de stad te gaan is er steeds minder. We treffen elkaar meer en meer buiten en zijn vanwege het beeldbellen veel efficiënter gaan vergaderen. Omdat de intensieve landbouw en veehouderij sterk is verminderd is er meer ruimte gekomen voor wonen en leven op het platteland met gemeenschappelijke voedselproductie.  De krimpregio's van jaren geleden zijn nu geliefd om te wonen. Door de andere manier waarop we in het leven staan hebben we geen buitenlandse werknemers meer nodig om het smerige en onaantrekkelijke werk te doen. Ook zijn er door de wijzigingen in de hele wereld veel minder migratiestromen naar onze regio. Dit alles heeft de druk op de volkshuisvesting sterk verminderd.

We zijn meer verspreid gaan wonen en hechten weer aan gemeenschapszin en helpen elkaar. 

zie inmiddels in juni: https://www.gemeente.nu/ruimte-milieu/omgevingswet/coronacrisis-ruimtelijke-ordening-op-de-anderhalve-meter/

Gevolgen voor de samenleving en controle

Mensen ervaren weer zingeving, hebben weer tijd voor elkaar. Vervuilende industrie en armoede bestaat bijna niet meer.  Criminaliteit is daardoor sterk afgenomen. Mensen hebben weer oog voor elkaar omdat ze zich bewust zijn dat de gezondheid van iemand anders ook bijdraagt aan die van jezelf. En omgekeerd. We houden elkaar op positieve wijze weer in de gaten. Politie krijgt een andere rol. Ze controleert gezond en duurzaam gedrag ook bij bedrijven!

En klimaat, milieu, fosfaat, CO2?
Dat is bijna geen probleem meer omdat het zich 'vanzelf' door onze andere manier van leven heeft opgelost.