Podcastserie: 'Dood gaan we allemaal'

Een podcast maken deed ik nog niet. Tot nu! Vanaf 2 juni zijn via Editiegroenehart.nl gesprekken te beluisteren die ik heb met gewone mensen over de dood. Gesprekken over hoe ze denken over hun eigen levenseinde, hoe ze de dood van dierbaren hebben ervaren, leven na de dood of niet, geloof, ziekte en wat er maar voorbij komt. Verrassend openhartig.

Hoe kom je tot zoiets?

"Zou je het leuk vinden om met ons samen te werken?" vroeg AnneMarie Visser van Editiegroenehart.nl me na afloop van een interview over iets heel anders. "Zou je het leuk vinden om een podcast te maken?" vervolgde ze. We spraken af om het er een paar dagen later met een kopje koffie eens verder over te hebben. 

Onderweg op de fiets naar huis begon het al. Een podcast? Ik? Thuisgekomen ging ik meteen op onderzoek uit. Hoe doe je dat? Ik las de 111 tips voor het maken van een podcast. De belangrijkste voor mij was: "Blijf vooral jezelf." Toen dacht ik, oké dan kan ik het. Maar waar ga ik het dan over hebben? Nog een nachtje slapen en toen wist ik dat ik met mensen in gesprek wil over de dood. Misschien wel als vervolg op de SIRE campagne: 'Praat over de dood en niet er overheen'. De dood speelt een belangrijke rol in mijn leven. Mijn angst is dat ik niet gewoon dood mag gaan als mijn einde daar is. Doorgaan voorbij het einde is niet wat ik wil. Maar ik realiseer me ook hoe dat kan schuiven. Kortom... ik weet het ook niet en daarom vind ik het fijn er met mensen over te spreken. AnneMarie was meteen enthousiast over het idee. "Ik weet ook al een titel", zei ze: "Dood gaan we allemaal". En zo werd een podcastserie geboren. 

De techniek

De volgende stap is het uitvinden hoe het werkt met microfoontjes, ontvangers, opnemen, bewerken en publiceren van podcasts. Gelukkig hoef ik me over het laatste niet druk te maken en bij Editiegroenehart.nl hebben ze ook een geluidsman die zich over ruisjes en begin en eindtunes buigt. Ik schaf mijzelf een setje aan met twee microfoontjes en een ontvanger die ik in mijn iPhone plug. Een draadloos microfoonsysteem, ook te gebruiken bij het maken van filmpjes. Ik hou van simpel, want dan ben ik het meest flexibel en kan ik eventueel ook wandelend gesprekken opnemen. Via de dictafoon kan ik opnemen en eventueel stukjes eruit snijden. Ik ben klaar voor opname van het eerste gesprek. De vraag is nog wel even waar. Ik had bedacht de gesprekken in mijn tuinhuis te houden. Dat is een mooie rustige plek aan het water, maar is het wel stil genoeg? Ik zaag nog een tak af die door de wind over het dak schuurt. 

Het eerste gesprek

AnneMarie biedt zich aan als eerste gesprekspartner. Dat vind ik wel prettig want dan kan ik meteen met haar bespreken of de plek goed genoeg is. Net als andere mensen is AnneMarie meteen enthousiast over ons tuinhuis aan de vijver en we beginnen. Zo bijzonder. We kennen elkaar amper en hebben meteen een mooi gesprek. Het gaat helemaal vanzelf. Het gaat over onze overleden vaders, over eventueel leven na de dood. Na twintig minuten besluiten we te stoppen, maar we kunnen nog veel meer bespreken. Dat komt dan een andere keer. 

Twee wekelijks een gesprek

Enthousiast vertel ik om me heen over de podcastserie. Tot mijn verrassing zeggen diverse mensen dat ze ook wel met me in gesprek willen over de dood, of ze geven een tip voor iemand die ik toch vooral ook moet spreken. Binnen no time heb ik al vier gesprekken opgenomen. Allemaal heel anders en die met mijn partner Wim is wel heel bijzonder. Ik word steeds enthousiaster en spreek met Editiegroenehart.nl af dat we om de week op donderdag een nieuwe podcast plaatsen. 
Wil je ook een gesprek met me opnemen? Stuur me dan gerust een email. 

Te beluisteren

Het eerste gesprek is hier te beluisteren. 
​De volgende gesprekken komen op donderdag 9, 23 juni, 7 juli en zo verder. 





Reacties