Cora Postema

Naar aanleiding van mijn vorige blog, kwam ik via twitter in contact met Marcel Canoy, professor in Health Economics aan de Universiteit van Tilburg. Ik vroeg hem hoe hij over mijn idee voor een andere financiering van langdurige zorg dacht. Hij vroeg me wat ik concreet onder opwaardering van zorg en (thuis)basisactiviteiten verstond. Het zette me aan het denken en ik kwam tot het volgende.... Reacties zijn welkom! Opwaardering van zorg voor eigen omgeving om vrij te zijn van emotionele schuld In de laatste decennia zijn we denkwerk gaan waarderen boven handwerk. De denkers verdienen meer dan de doeners. Veel mensen hebben nu inkomsten uit hun denkwerk, waarmee ze de activiteiten die ze daarnaast doen, betalen. In hun vrije tijd doen veel mensen zeer nuttige dingen. We noemen dat huishouden, tuinieren, kinderen opvoeden, vriendenhulp, vrijwilligerswerk of mantelzorg. Voor al deze activiteiten kun je ook derden inhuren, dan kost het geld. Als je het zelf doet is het ‘gratis’....

Als meisje geboren in 1959 maak ik in mijn leven het vrouwenemancipatieproces bewust mee. Gaandeweg werd ik economisch zelfstandig, daarin gestimuleerd door de belangrijke mannen in mijn leven. Eerst mijn vader en later mijn levenspartners. Nu ik voor het eerst financieel afhankelijk ben van mijn man, en mijn man afhankelijk is van mijn zorg, komt minister Bussemaker me vertellen dat ik financieel onafhankelijk moet zijn en staatssecretaris Van Rijn vertelt mijn man dat hij meer gebruik moet maken van (onbetaalde) mantelzorg. Dat lijkt nogal tegenstrijdig. Ik geloof dat het tijd wordt voor de emancipatie van mantelzorg! Start met hobbels Van huis uit kreeg ik het belang van 'onafhankelijkheid' vooral door mijn vader met de paplepel ingegoten. Op school moest ik flink mijn best doen, op de middelbare school koos ik een exact vakkenpakket, want een sterke meid is op haar toekomst voorbereid.... De eerste keer dat ik in de auto van mijn vader mocht rijden, moest ik eerst laten ...

Mijn verhaal als mantelzorger gaat over het kunnen leiden van een eigen leven, samen met een gehandicapte partner. Ik schrijf daarover, spreek daarover en sinds kort deel ik het ook met leerlingen van zorgopleidingen. En vooral dat laatste vind ik prachtig om te doen. Van hun docenten hoor ik dat het voorziet in een grote behoefte... een behoefte aan praktijkervaringen van mantelzorg op zich, en de relatie van mantelzorg met professionele hulp. Beeldvorming In februari gaf ik een gastles aan 2e jaarsstudenten van de opleiding SPH (sociaal pedagogische hulpverlening) aan de Hogeschool Windesheim in Almere en vandaag aan 2e jaarsstudenten logopedie, verpleging en fysiotherapie aan de Hogeschool van Rotterdam. Voor veel studenten blijkt 'mantelzorg' een abstract begrip en een mantelzorger is voor hun vaak een ouder iemand, veelal een vrouw met grijs haar. Bovendien leven ze in de veronderstelling dat mantelzorgers 'hulp' nodig hebben. Dat mantelzorgers ook zorgpartners...

Jaren geleden hoorde ik het voor het eerst... 'Jij lijkt ook altijd zo sterk....'. Het was een collega die dat tegen me zei, toen ik nog een stapel werk op mijn bordje kreeg, en ik me in tranen afvroeg waarom men niet zag dat ik écht niet meer aan kon. Ik hoor het nog steeds, maar... ik voel me niet altijd zo sterk als ik lijk. Veel De afgelopen weken had ik een veelheid aan activiteiten op mijn bordje. In en om huis, werk, zorgvragende familieleden, een tuin die na de winter schreeuwt om onderhoud, etcetera. Ik merk dat het goed gaat als ik gewoon mijn gang kan gaan. Maar ik kan vaak niet gewoon mijn gang gaan en ik merk dat als het me teveel wordt, dat hetgene is wat me nekt. Het is het moment van sondevoeding van Wim om ca. 14.00 uur dat mijn dag breekt op een moment dat ik net weer op gang ben na mijn lunch. Het is het moment van slapen gaan wat minstens een uur later ligt dan mijn natuurlijke behoefte. Het is het ademapparaat wat de hele nacht staat te 'st...

Vandaag was ik op de slotconferentie van het project: 'Goed voor elkaar' met de prachtige titel: "De helden van morgen". Onder de helden van morgen worden mantelzorgers en vrijwilligers verstaan. Vraag was eigenlijk: "Hoe gaan we als lokale overheden om met deze helden in tijden van bezuiniging, kanteling en transities?". Ik help met dit blog graag een handje bij het oplossen van deze 'problemen', ingegeven door de workshop 'Crisis maakt creatief'. Wat is een held? In de inleiding werd de held gedefinieerd als iemand die vanuit een positie van tegenspoed of zwakte, moed heeft om zichzelf op te offeren voor een groter goed, voor een ander. Wat is er mooier dan een held te zijn? Iedereen zat in de positieve mood. Toen kregen we een tweegesprek met Annette den Hoed (VWS) en Daniel Kruithof (VNG). Gaandeweg het gesprek begon ik te voelen wat mensen bedoelen met 'over de schutting gooien' als het gaat over de overheveling van taken van...

Enkele jaren geleden volgde ik een opleiding om systeemopstellingen te kunnen begeleiden. Vorige week was er een soort van opfrisdag. Ik ging er heen om het thema 'eigen regie' verder te onderzoeken. Het thema lijkt een rode draad in mijn leven te vormen, maar het hoe en wat was me nog niet helemaal duidelijk. Ik wilde weten óf en wát ik er in de toekomst mee zou moeten doen. En.... ik viel van de ene verbazing in de andere . Ken je het fenomeen 'systeem- of familieopstelling'? In zo'n opstelling laten personen of voorwerpen je zien en eventueel horen hoe onderwerpen/mensen zich tot elkaar verhouden in een bepaalde vraagstelling. Dat biedt de vraagsteller een nieuwe kijk op de zaak en zicht op nieuwe stappen. Soms brengt het ook een diep inzicht. Elke keer ben ik weer verrast door de manier waarop je verbluffend snel een situatie kunt doorzien. Instituties We begonnen met kleine vraagjes. Het werd snel duidelijk dat 'instituties' een centraal thema was ...

Vrijdagmiddag, ik lummel wat en zie een mailbericht mijn inbox binnenglijden. De afzender ken ik niet en ik ben nieuwsgierig door de titel van het bericht: 'ambassadeur!'. Ik open het bericht en een foto straalt me tegemoet. Een trouwfoto; hij vanwege een dwarsleasie in een rolstoel, zij op zijn schoot. Vol levenslust! Ze wijst me op haar commentaar op mijn laatste blog. Ik voel me vereerd met de opmerking: " Je zou ècht wat mij betreft de eerste, betaalde mantelzorgambassadeur naar de instanties mogen worden". Vervolgens legt ze uit waarom.... Haar ervaring met zorg, werk en instanties Citaat uit haar mail: "Eigenlijk proberen A. en ik onze relatie zo gelijkwaardig mogelijk te houden. A anvankelijk waren we niet eens van plan om samen te gaan wonen, we hadden destijds een LAT-relatie. A. heeft vanuit het revalidatiecentrum zijn leven zo ingericht dat hij niet van mij afhankelijk zou zijn. Dus 's ochtends en 's avonds wijkverpleging en 3 x per week hui...