Cora Postema

Deze week in de krant: 'Zangeres (46) stopt met optreden om voor haar zieke man te zorgen'. Céline Dion wordt mantelzorger! "Ik wil elk grammetje van mijn kracht en energie in herstel van mijn echtgenoot steken". Haar man is opnieuw getroffen door keelkanker. Wat heerlijk als je zomaar kunt zeggen: "Schat, maak je geen zorgen, ik zal er 24/7 voor je zijn". Geen zorgen hoe dat dan moet met werk, of je het financieel wel redt etcetera. Hij boft maar met zo'n liefdevolle vrouw. Maar er zijn veel meer van zulke vrouwen. Gisteren spak ik er nog één, alleen zij had wél financiële zorgen..... Kiezen voor de liefde Ik ken er ondertussen aardig wat... vrouwen die hun baan opzeggen om voor hun langdurig zieke of gehandicapte partner te zorgen. Ik ben er ook zo één. Ze willen gewoon met hun gezin, thuis samen leven zoals dat ook in gewone gezinnen gaat. Soms zijn de kinderen al de deur uit, soms ook niet. Door zelf thuis te zorgen, is het voor alle partijen het...

Vorige week werd mij op Twitter twee keer geadviseerd om eens met een échte mantelzorger te gaan praten, want die hebben het toch écht wel zwaar. Blijkbaar ben je alleen échte mantelzorger als je het zwaar hebt. Dat klopt natuurlijk wel met de berichten over overbelaste mantelzorgers, mantelzorgers die vanuit de Wmo door de gemeente moeten worden ondersteund. Mijn conclusie: ik ben geen échte mantelzorger. Sterke mantelzorger Toen iemand mij er vijf jaar geleden op wees dat ik nu ook een mantelzorger was, wilde ik dat in eerste instantie niet zijn vanwege het imago van 'slachtofferschap' wat het voor mij had. Ik voelde me geen slachtoffer, wilde het me ook niet laten aanpraten. Ik hoefde geen 'ondersteuning', wilde geen lotgenotencontact en wilde niet 'verwend' worden door de gemeente op de dag van de mantelzorg. Maar toch.... na even nadenken besloot ik mezelf wel mantelzorger te noemen om te laten zien dat mantelzorgers ook krachtig kun...

Naar aanleiding van mijn zoektocht naar de goede bedoelingen van de zorgverzekeraars zoals ik die heb beschreven in mijn vorige blog, werd ik binnen enkele dagen uitgenodigd voor een gesprek met Wim van der Meeren, voorzitter van de raad van bestuur van zorgverzekeraar CZ. Els Potma, woordvoerder van CZ die telefonisch de afspraak voor dit gesprek met me maakte, zei aan de telefoon al: "Het lijkt alsof jullie het oneens zijn, maar volgens mij denken jullie heel erg hetzelfde".  Benieuwd reisde ik af naar het kantoor van CZ in Tilburg.  Wie bepaalt de zorgkwaliteit? In Skipr van 29 juli stond een artikel met de titel": 'Verzekeraars worstelen met bepalen kwaliteit zorg'. De eerste vraag die in mij opkwam was: "Gaan verzekeraars daarover? Zouden niet patiënten en/of consumenten dat moeten bepalen via een onafhankelijke consumentenorganisatie? Wat is de rol van de Nederlandse patiënten en consumenten federatie (NPCF) hierin? Vanuit mijn 'vraag...

Het boeit me waarom mensen doen wat ze doen. Daarbij ga ik er vanuit dat mensen altijd handelen vanuit de beste bedoelingen. Ja, de beste bedoelingen, ook al lijkt dat soms anders. Juist als het zo anders lijkt, wil ik ze toch vinden.... die goede bedoelingen. Bij Poetin en zorgverzekeraars vind ik dat best lastig, ze lijken vooral uit op macht. Daar beschuldigde ik ze tot deze week ook van. Totdat er binnen twee dagen enkele verhelderende artikelen verschenen. Opeens zag ik het...zowel Poetin als de zorgverzekeraar handelen met de beste bedoelingen, in het belang van de mensen. Poetin Een stoere man, die zelfs glimlacht als hij naar Maxima kijkt. Een man die een volk van wodkadrinkers bij elkaar houdt. Hoe kan zo iemand toch steeds weer ten strijde gaan in zijn buurlanden? Laten wij ons door hem manipuleren, moeten we onze troepen naar Oekraïne sturen? Wat is wijsheid? En toen las ik in de Correspondent een artikel van slavist Thalia Verkade:...

Nee, schik niet, Wim leeft nog. Ook al kan ik hem af en toe wel wurgen. Ik kan nog geen mug doodslaan, dus het valt nog wel mee. Maar toch..  toen ik een maand geleden het woord 'mantelzorgmoord' las, als vervolg op het woord 'mantelzorgboete', dacht ik... Ik kan me heel goed voostellen dat je uit machteloosheid en wanhoop degene dood wenst voor wie je zorgt. Dat je zelfs zover kunt gaan diegene te doden. Soms hoeft dat helemaal niet zo moeilijk te zijn. Ik gooi Wim weet het ondertussen ook. "Jij gooit" zegt hij als we het lachend hebben over de manier waarop ik boos word. Ja, ik gooi. Met deuren, met voorwerpen. Laatst gooide ik zelfs de sondevoeding over de vloer. Woest was ik op Wim, die me na een drukke dag nog meer vroeg. Ik liep, de deur met een knal achter me dichtsmijtend, naar buiten om mezelf te hervinden. Dat helpt. Als ik terugkom kijkt Wim me schuldbewust aan. "Eigenlijk ben ik ook wel een drammer",  zegt hij. Ik kruip bij hem in ...

We zijn weer terug. Drie weken reden we in een buscamper over kleine wegen door Duitsland, Zwitserland, Italië, Frankrijk, België en Nederland. Het was leuk. Maar.... Voordat we weggaan moet er een hoop geregeld, ingepakt en netjes achtergelaten worden. Wim denkt daarin met me mee, maar ík moet het doen. En dat meedenken is lief, maar we denken in andere prioriteiten. Dus ben ik net met iets bezig, verzint Wim wat er ook nog moet. Het resultaat hiervan is dat ik me enorm chaotisch voel, niet meer goed kan denken. Dan ben ik blij als we eindelijk weg zijn. Genieten van het simpele leven en spontane hulp Als we dan eenmaal weg zijn is alles oké. We leven 24 uur per dag op elkaars lip en dat gaat prima. We genieten van dezelfde dingen onderweg, lezen, spelen klaverjas met zijn tweeën en op de campings die we aandoen heb ik gemakkelijk contact met medereizigers. Medereizigers die ook nu weer spontaan aanbieden om me te helpen. Telkens weer emotioneert me dat. Mensen die ...

Een dag uit het leven van een gehandicapte man en zijn partner.... Na alle regen, eindelijk weer een droge dag. Ik wil van alles doen. Gras maaien, boodschappen etc. 's Avonds heb ik een lezing en de workshop voor de volgende dag moet ik ook nog voorbereiden. Mijn hoofd is een beetje vol. En manlief heeft een nieuwe telefoon, met een nieuw nummer. Dat heeft consequenties, ook voor mij. Vooral bij de bank. TAN codes per telefoon Wim had nog een oud toestel van zijn werk, maar hij werkt al 5 jaar niet meer. Dus kwam de tijd dat het abonnement werd opgezegd en het nummer kwam te vervallen. Op dat nummer ontvangt hij zijn TAN codes voor het internetbankieren bij ING. Hij had ondertussen via internet al een nieuwe sim kaart gekocht maar dat nog niet geïnstalleerd omdat de oude nog werkte. Tot vandaag. "Cora kun jij die nieuwe sim-kaart in mijn telefoon doen?" Ik open de telefoon en doe de nieuwe sim kaart erin. Ik probeer mezelf te bellen en ja, hij doet het. "Cora,...